با تکنیک سخنرانی آسانسوری هیچ گاه سر مخاطبان را به درد نیاورید

 به اشتراک بگذارید

ما در تمام لحظات زندگی خود مشغول سخنرانی هستیم. از زمانی که بیدار می شویم و با خانواده موضوعات مختلفی را به چالش می کشیم تا زمانی که لازم است کنفرانس مهمی را در دانشگاه یا محل کار خود ارائه دهیم. زندگی ما سرشار از همین سخنرانی ها است؛ فقط کیفیت سخنرانی و شرایطی که در آن نطق می کنیم ممکن است با هم تفاوت داشته باشد. مثلا فرض کنید یکی از دوستان خود را در ابتدا سفر و در فرودگاه می بینید و بلافاصله از شما می پرسد از کار و زندگی چه خبر؟ شما قرار است تمام زندگی و بالا و پایین آن را توضیح دهید یا معمولا با یک پاسخ جامعه و کوتاه این سوال را به پایان می رسانید؟ یا این که همکارتان را می بینید و درباره مسئله کاری صحبت می کنید؛ آیا از آن دسته کسانی هستید که لب به سخن می گشایند گویی که قرار نیست هیچ گاه صحبت خود را تمام کنند؟! اگر هوشیار باشید در این مواقع تکنیک سخنرانی آسانسوری به عنوان یکی از ترفند های کلیدی به شما این توانایی را می دهد تا در کم ترین زمان ممکن به بهترین نحو اطلاعات را با مخاطب خود به اشتراک بگذارید.

تکنیک سخنرانی آسانسوری یا نطق سریع شیوه ای سریع از سخنرانی حتی در کم تر از یک دقیقه است که انتقال پیام ساده و شفاف را در کم ترین زمان ممکن می سازد. مسلما سخنرانی آسانسوری هم مشابه با سایر تکنیک ها یا اصول سخنوری و فن بیان پیچیدگی های خود را دارد و آمادگی های خاصی را می طلبد. تکنیک سخنرانی آسانسوری یکی از مهم ترین اصول سخنوری برای آن دسته از کسب وکار هایی است که با بازاریابی مشتری جذب می کنند.

درس امروز دانشگاه زندگی را با آموزش تکنیک های سخنرانی دنبال کنید.

آشنایی با تکنیک سخنرانی آسانسوری

علت نامگذاری نطق آسانسوری واضح است. شما در این تکنیک در فضا معلق هستید! بخشی میان آسمان و زمین اما محبوس در یک آسانسور. وقتی که شما دررون آسانسور و برای انتقال از یک طبقه خاص به طبقه دیگری صرف می کنید محدود است. در این تکنیک هم باید تصور کنید در یک آسانسور قرار دارید و زمان هم برای صحبت کردن کوتاه است. آیا می توانید در مدت زمان انتقال از طبقه اول تا مثلا طبقه هشتم یک برج اطلاعاتی که بابت کار یا سوالات افراد باید مطرح شود را بیان کنید؟

مشاهده مقاله  سه اشتباه در سخنرانی

قطعا بله؛ همه ما انسان ها به صورت ذاتی توانایی نطق و سخن گفتن را داریم و می توانیم به یک سخنور واقعی تبدیل شویم.

مفهوم تکنیک سخنرانی آسانسوری

نطق آسانسوری کلامی کوتاه و قانع کننده است. حتی برای قانع کردن دیگران با استفاده از فن بیان نیز می توانید از این ترفند ها استفاده کنید. تبادل ایده ها، درخواست همکاری با افراد مستعد، استفاده از تجربیات دیگران و به طور کلی یک تعامل موثر و مفید می تواند از طریق سخنرانی آسانسوری و بین ۲۰ تا ۳۰ ثانیه انجام شود.

نطق آسانسوری باید کاملا منحصر به فرد و مختصر باشد. اگر کلام شما با مقدمه چینی و استفاده از اصولی مثل استفاده از طنز در ابتدا و انتها سخنرانی طولانی شود سخنرانی آسانسوری را به یک سخنرانی مفصل تبدیل کرده اید. فراموش نکنید که افراد در یک آسانسور قصد ترک محل و عزیمت به طبقه دیگری را دارند؛ بنابراین نباید با حرف زدن مزاحم وقت دیگران شوید.

یک سخنرانی آسانسوری باید:

1. بین ۸۰ تا ۹۰ کاراکتر باشد
2. در ۸ تا ۱۰ عبارت خلاصه شود
3. به طور کلی ۲۰ تا ۳۰ ثانیه زمان ببرد

ایده های الهام بخش برای شروع سخنرانی آسانسوری

شاید شروع یک نطق سخنرانی مشکل ترین بخش آن باشد. خب شما وقت کافی برای مقدمه چینی ندارید؛ از طرفی هم نمی توان سریع وارد قضیه شد و به اصل مطلب پرداخت. بنابراین لازم است با ایده هایی برای شروع سخنرانی آسانسوری و البته با مهارت های بداهه گویی که پیش از این در دانشگاه زندگی خواندید یک ورود هوشمندانه به بحث داشته باشید. با این ایده ها می توانید باعث شوید دیگران به خاطر شما تصمیمشان را عوض کنند و حتی از کارهایی که می خواهند انجام دهند منصرف شوند!

مشاهده مقاله  با توجه به این نکات در فن بیان خود قهرمانانه انتقاد کنید!

با خودتان شروع کنید

با لبخند وارد شوید و بعد از سلام و احوال پرسی با شوق و اشتیاق یک سوال جالب توجه بپرسید. برای مخاطبتان توضیح دهید که چه می کنید و هویت حرفه ای شما چیست؟ شرکت و فعالیت های کاری خود را توصیف دهید و به شکل ترغیب کننده ای شور و هیجانتان را با بیان تجربیات کاری برای همکاری با فردی که رو به روی شما ایستاده است نشان دهید.

چه چیزی را پیشنهاد می دهید؟

به عنوان یک برند یا حتی استارتاپی که تازه شروع به کار کرده است احتمالا باید توانسته باشید مشکلات یا گره ای را از پروژه ها باز کنید. مثلا اگر توسعه دهنده اپلیکیشن موبایل هستید سخن خود را به این شکل آغاز کنید: ما تا کنون مشکلات مربوط به نرخ حذف اپلیکیشن را با استفاده از پوش نوتیفیکیشن به ۲ درصد رسانده ایم. سپس نام کمپانی یا مشتری خود را به زبان بیاورید و ابزارهایی که در این مسیر استفاده کرده اید را با مخاطب خود در میان بگذارید.

مزایا همکاری با شما چیست؟

مهم ترین بخش در سخنرانی آسانسوری و به لحاط حرفه ای بیان نقاط قوت و ضعفی می باشد که در همکاری با شما وجود دارد. شما چه سرویسی ارائه می دهید که با بقیه متفاوت است؟ چرا کسی که در کنار شما در این آسانسور سریع سخنرانی ایستاده است باید با شما همکاری کند؟

سایر سوالات متداول مربوط به کسب وکار

سوالات دیگری که می توانید با استفاده از تکنیک سخنرانی آسانسوری بپرسید عبارتند از:

• بازار کسب وکار شما چه طور است؟
• سود تقریبی حاصل از عرضه محصولات در رکود فعلی رضایت بخش است؟
• حال این سوالات را از خودتان بپرسید و ببینید آیا برای همکاری با برند های بزرگ تری آمادگی کافی را دارید؟
• رقبا شما در بازار کسب وکارتان چه کسانی هستند؟
• دستاوردهای شما تا این لحظه چه بوده است؟
• آیا ثبت اختراع یا نوآوری خاصی در عرصه کاری خود داشته اید؟

مشاهده مقاله  6 تکنیک معجزه‌آسا برای داشتن پایان قوی در سخنرانی

نمونه ای از نطق سخنرانی آسانسوری

۱- سلام. من سید جواد غفاری هستم و فعالیت من در حوزه فن بیان، اصول سخنوری، مهارت های زندگی و سایر موارد مشابه می باشد. همیشه به دنبال موقعیت مشابهی برای عرضه مهارت خود در این زمینه بوده ام تا به من فرصت آنالیز و تجزیه و تحلیل فنونی که تا کنون آموخته ام و کسب تجربه های بعدی را بدهد. ما با سازمان های زیادی برای آموزش ۱۰ مهارت زندگی جهانی قرارداد بسته ایم. فکر نمی کنید وقت آن رسیده است که شما هم با برگزاری این دوره ها بهره وری کارمندان خود را افزایش دهید؟

۲- الکس هستم؛ کارشناس ارشد علوم کامپیوتر و نرم افزار. در طول دو سال گذشته دوره های زیادی را برای کارآموزی طی کرده ام و پیش از این در ۴ کمپانی بازی سازی به توسعه بازی های واقعیت افزوده مشغول بوده ام شنیده ام شرکت شما در حال توسعه برنامه های کامپیوتری جدیدی مبتنی بر AR می باشد؛ ممکن است درباره پروژه های فعلی و افرادی که تا کنون با آن ها همکاری داشته اید توضیه مختصری بدهید؟

۳- مشکل مدیریت منابع انسانی که برای شرکت X پیش آمده است را شنیده اید؟ شما چه طور با این مشکل کنار آمده اید؟ نیرو جدیدی را استخدام کرده اید؟ قصد استخدام مجدد نیرو اسانی برای مدیریت منابع خود را ندارید؟

سخنرانی و فن بیان را اینجا دنبال کنید

۳۵ روش برای تشخیص افراد دروغگو از طریق زبان بدن

زبان بدن یک ویژگی خیلی عالی است مخصوصاً برای آن‌هایی که می‌دانند چگونه نشانه‌های بدن و چهره انسان را تشخیص دهند. تشخیص افراد دروغگو توسط روانشناسان به راحتی صورت می گیرد. در واقع متخصصان روان‌شناس در زمینه زبان بدن و چهره، بهترین دروغگو یاب‌های جهان هستند و به راحتی می‌توانند بفهمند یک فرد حقیقت را می‌گوید یا دروغ‌گو است.

زبان و نشانه‌های بدن ما پر از معنا و مفهوم هستند که همگی توسط ناخودآگاهی مغز ما و واکنش نسبت به شرایط به وجود می‌آیند. اگر می‌خواهید این موضوع را بهتر درک کنید، مدل کوه یخی (به این شکل که قسمت بالایی، بالاتر از سطح آب است و بخش بزرگ آن درون آب قرار گرفته و نمی‌توان آن را دید) را در نظر بگیرید. ذهن ما مواردی نظیر تفکر آگاهانه، تصمیم‌گیری عجولانه، تمرکز بر چیزها و نحوه صحبت کردن را پردازش می‌کند.

این پردازش‌ها را باید بخش بالایی کوه یخی در نظر بگیرید که برای ما قابل مشاهده است. اما پردازش‌های دیگری در ذهن وجود دارد که در واقع نشانه‌های زبان بدن هستند و باید آن را بخش درون آب کوه یخی دانست. بنابراین بسیاری قادر به دیدن آن نیستند. در این زمینه، افرادی وجود دارند که زبان بدن را به خوبی تشخیص می‌دهند. زبان بدن موضوعی فراگیر، طبیعی و ژنتیکی است. در ادامه به ۳۵ نکته درباره زبان بدن اشاره می‌کنیم که بهتر است آن‌ها را بدانید:

۱ – وقتی به کسی توهین می‎شود، آن فرد ارتباط چشمی خود را با فرد مقابل قطع می‌کند و این کار را حداقل برای چند ثانیه انجام می‌دهد.

مشاهده مقاله  تکنیکی استثنایی برای رسیدن به اهداف

۲ – وقتی که غرق در افکار خود می‌شویم به شکل طبیعی به سمت بالا و راست نگاه می‌کنیم.

۳ – اگر کسی زیرچشمی نگاه می‌کند، باید دید که چه چیزی برای گفتن دارد.

۴ – وقتی کسی بخاطر سخنی یا مشاهده چیزی احساس خطر کند، ممکن است سعی کند چشمانش را ببندد.

۵ – وقتی کسی سر خود را هنگام صحبت پایین می‌آورد احتمالاً به کمبود اعتماد به نفس دچار است.

۶ – یک لبخند محترمانه، علاوه بر چهره در چشمان فرد هم دیده می‌شود.

۷ – زیرچشمی و دزدکی نگاه کردن در مواقعی بدین معنی است که آن فرد سخن شما را قبول ندارد.

۸ – وقتی کسی سر خود را در هنگام گفتگو سریع تکان می‌دهد، احتمالاً به معنی جالب بودن آن موضوع است.

۹ – یک لبخند دروغین، چهره را روشن و زیبا نمی‌کند.

۱۱ – مردمک‌های چشم هنگامی که چیزی را دوست داریم، گشاد می‎شوند.

۱۲ – خیره شدن (به شکلی که تهاجمی نباشد) راهی برای نشان دادن علاقه صحبت طرف مقابل است.

۱۳ – اگر کسی با پاهای باز در مکانی بنشیند، یعنی که آن جا احساس راحتی می‌کند.

۱۴ – ایما و اشاره یک راه برای نشان دادن توجه است.

۱۵ – نشانه رفتن انگشت به سمت کسی معمولاً به معنی جرات داشتن و در مواردی پرخاشگری است.

۱۶ – وقتی کسی مستقیماً به چشمانتان خیر می‌شود، ممکن است نشان‌دهنده احساس برتری و حس بالاتر بودن او باشد.

۱۷ – روی هم گذاشتن پاها و دست به سینه نشستن، قطعاً نشانی از بی‌حوصلگی یا اضطراب هستند.

مشاهده مقاله  چطور شنونده فعال باشیم

۱۸ –  اگر کسی در هنگام گفتگو به سمت جلو خم شود و پاهایش را تکان دهد، احتمالاً نمی‌خواهد به صحبت با شما ادامه دهد.

۱۹ – وقتی کسی در حال فکر کردن است، معمولاً یکی از دستانش را زیر چانه می‌گذارد.

۲۰ – وقتی کسی دستانش را روی پهلوها قرار می‌دهد، نشان‌دهنده اشتیاق یا آماده بودن برای انجام کاری است.

۲۱ – وقتی کسی چشم‌غره می‌رود، یعنی صحبت‌ درباره آن موضوع را نمی‌پسندد.

۲۲ – وقتی که استرس و اضطراب داریم، بیشتر از حالت عادی پلک می‌زنیم.

۲۳ – افرادی که حس هم‌دردی خوبی دارند، معمولاً سرشان را بیشتر خم می‌کنند.

۲۴ – هنگامی که با خودمان صحبت می‌کنیم، تمایل داریم به پایین و سمت چپ بنگریم.

۲۵ – جمع کردن لب‌ها و فشردن آن‌ها، نشانه نارضایتی است.

۲۶ – اگر کسی دائماً به شما می‌نگرد، احتمالاً به دنبال یافتن یک راه یا جرات پیدا کردن برای صحبت با شماست.

۲۷ – چیرگی و سلطه معمولاً با طرز ایستادن مغرورانه نمایان می‌شود.

۲۸ – وقتی کسی سرش را بالا بگیرد طوریکه بتواند بینی‌اش را مشاهده کند، نشانه سلطه است.

۲۹ – خنده کوتاه معمولاً نشانی از طنز و شوخ‌طبعی است.

۳۰ – خم کردن سر به سمت عقب، می‌تواند نشان‌دهنده شک و تردید باشد.

۳۱ – دست به سینه بودن در هنگام گفتگو، یک موقعیت دفاعی است.

۳۲ – دروغ‌گوها تمایل دارند موقعیت سرشان را در هنگام صحبت به سرعت تغییر دهند.

۳۳ – وقتی کسی هنگام صحبت کردن سعی کند دهانش را بپوشاند، یعنی دروغ می‌گوید.

۳۴ – وقتی کسی با شما صحبت می‌کند و کف دستانش باز است، آن فرد با شما صادق است.

مشاهده مقاله  اهمیت بازی کردن؛ آخرین باری که بازی کردید چه زمانی بود؟

۳۵ – دسته به سینه بودن به همراه لبخند، نشان‌دهنده اعتماد به نفس و احساس راحتی جسمی و ذهنی است.

مقالات بیشتر سخنرانی و فن بیان را اینجا بخوانید

چرا برآورده کردن انتظارات والدین گاهی کابوسی وحشتناک است؟

 به اشتراک بگذارید

برآورده کردن انتظارات والدین یا کابوسی وحشتناک؟

(بیشتر مردم در تمام طول زندگی‌شان از این حس عمیق گناه رنج می‌برند، حسی ناشی از اینکه، زندگی خود را بر پایۀ خواسته‌های والدین‌شان نچیده‌اند. این حس از هر نوع طرز تفکری که دارند قوی‌تر است و فقط به تکالیفی که در بچگی برای خوشحال کردن پدر و مادرشان انجام می‌دادند محدود نمی‌شود. هیچ جروبحثی قادر به اتمام این حس گناه نیست، چراکه این اشخاص لجاجت خود را از خیلی وقت پیش آغاز کرده‌اند.)

چرا کودکان موظف‌اند این نوع انتظارات والدین را برآورده کنند؟

اکثر بچه‌ها، البته نه همه‌شان، به استانداردها یا انتظارات والدین، و همچنین دیگر اشکال تربیتی و مدیریتی مثل مدیر مدرسه، احترام می‌گذارند. این امر حاکی از طبیعتِ مستأصل و وابستۀ آن هاست. به همین خاطر باید با آنها دل‌سوزانه رفتار شود، حال رفتارشان هرطور که می‌خواهد باشد.

هرکودک برای زنده ماندن به سرپرستی نیاز دارد، و این امر باعث می‌شود که آن‌ها هیچ انتخاب دیگری، جز موافقت کردن با انتظارات و استانداردهای آنان نداشته باشند. بعلاوه، بچه‌ها به تازگی قدم به این جهان گذاشته‌اند و هیچ مرجعی برای تشخیص خوب و بد ندارند. به خاطر همین است که هر تفکری که در سر دارند یا هرکاری که انجام می‌دهند برای‌شان عادی تلقی می‌شود. چطور قرار است آن طرف مسئله را هم ببینند؟ این امر هنجارسازی نام دارد، به بیان دیگر یعنی افعالِ غیرعادی، مضر، مسموم، و یا سوءاستفاده، عادی تلقی شوند.

نباید این مسئله را خیلی بزرگ کرد، زیرا آنها اغلب از اینکه احساسات، تفکرات، نیازها، اولویت‌ها و ناسازگاری‌های حقیقی‌شان را بروز دهند، محروم‌اند. پس نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که خودشان همه چیز را درک کنند و بلد باشند.

مشاهده مقاله  تمام آنچه که از زندگی می خواهیم

بنابراین کودک، هرچیزی را که پرستاران‌اش حکم کنند، قبول می‌کند. بعضی از این احکام با اهمال زورِ اعضای خانواده، مدرسه، مسجد، دوستان و هم‌سالان، و در یک کلمه (جامعه) به خورد کودک داده می‌شود. اما اکثراً این کار از پدر و مادرها برمی آید چرا که والدین بیشترین قدرت و نفوذ را روی  رشد کودک دارند.

متاسفانه در دنیائی زندگی می‌کنیم که روح‌وروان هرانسانی را جریحه‌دار می‌کند. بسیاری از کودکان با اثرات منفیِ ناشی از قوانین و انتظاراتی بزرگ می‌شوند که یا به صورت فعالانه، یا از روی بی‌ارادگی مجبور به برآورده کردن‌اش شدند.

مثال‌هائی از انتظارات و قوانینی که شامل حال کودکان می‌شود

قوانین و انتظاراتی که به کودکان تحمیل می‌شود آن‌قدر زیاد است که می‌توانم یک کتاب راجب‌اش بنویسم. اما به هر حال دراینجا نگاهی به چند مثال متعارف می‌اندازیم.

من پسر/دختر می‌خواستم.

اکثر والدین اولویت جنسیتی خاصی برای بچه‌دار شدن قائل هستند. بسیاری از آنها حتی صراحتاً به روی کودک‌شان می‌زنند که: (من همیشه پسر می‌خواستم) یا (کاش تو دختر می‌شدی) یا ( چرا پسر به دنیا نیاوردم)….

این حرف‌ها باعث می‌شود بچه احساسِ ناخواسته بودن، معیوب بودن، غیرقابل دوست داشتن، یا ننگ بودن بکند. در صدر این لیستِ بلندبالا هم باید گفت کودک احساس می‌کند هیچ نکتۀ مثبتی دربارۀ او وجود ندارد. بهترین کاری که از دست‌شان برمی‌آید این است که خودشان را شبیه همان چیزی کنند که والدین پیش از آن‌ها می‌خواستند: بیشتر دخترانه یا پسرانه رفتار کنند، بیشتر کارهای یدی انجام بدهند، مهربان‌تر یا زیباتر باشند، پرتکاپوتر باشند و… . چنانچه موفق شوند تصویر واضح‌تری از جنسیتی که والدین می‌خواستند، منعکس کنند، می‌توانند امیدوار باشند تا حداقل در حاشیۀ این خانواده مورد تایید و علاقه قرار بگیرند.

مشاهده مقاله  مزیت‌های استفاده زوج‌ها از مشاوره

همیشه دوست داشتم فرزندم شبیه من باشد.

در اینجا والد سعی می‌کند کودک‌اش را به سمت خودش بکشد. بعضی ها می‌خواهند تا کودک‌شان علائق، سرگرمی‌ها، اخلاقیات، اعتقادات، و حتی چهرۀ آن‌هارا همراه خود داشته باشد. از نظر اساسی خواستۀ آن‌ها این است که بچه به یک نسخۀ کوچک‌تر از خودشان تبدیل بشود.

می‌خواهم فرزندم راه مرا ادامه بدهد.

این مورد هم ادامه‌ای از مورد قبلی، اما در پهنۀ قانونی ویژه است، مثل یک حرفه یا شغل. اغلب کودک را تحت فشار می‌گذارند تا راه پدر و مادرش را پیش بگیرد. مثلاً اگر پدر یا مادر شخصی پزشک باشند، از او نیز انتظار می‌رود تا پزشک شود، و وقتی میلی به این کار نداشته باشد، از او ناامید یا گاهی وقت ها عصبانی می‌شوند.

این یکی از دلایلی است که چرا خیلی از بچه‌ها (سنت خانوادگی‌شان) را که همان شغل و حرفه باشد دنبال می‌کنند. این درحالی است که گاهی اوقات بچه به طور طبیعی به آن رشته علاقه‌مند است و به این خاطر است که از سنین پایین‌تر فقط در معرض انتخاب این رشته قرار گرفته. در موارد دیگر با اهمال زور یا گول زدن این کار انجام می‌شود که شکلِ غیرطبیعی‌ای به آن می‌بخشد.

قوانین متنوعِ فکری

در این مورد، قوانین خاصِ فکری‌ به فرزند تحمیل می‌شود: سرپرستِ والدین یا عضو دیگری از خانواده بودن، قربانی بودن، نابغه بودن، فرد جایگزین بودن، بازنده بودن، نجات یافته و هزار و یک نوع تفکر دیگر. این‌ها مسائلی راجب خود فرد است و به او تحمیل می‌شود و خیلی از ماها مجبور بودیم با انواع‌ و اقسام آن‌ها با درجات مختلف بزرگ شویم.

مشاهده مقاله  15 دلیل اصلی برای جدایی زوج‌ ها پس از گذشت 1 یا 2 سال

وقتی قانونی وضع شود، کودک آن را در درون خویش نهادینه می‌کند و تبدیل به بخشی از شخصیت‌اش می‌شود، در نتیجه تا بزرگ‌سالی و بعد از آن نیز همراه او باقی می‌ماند.

آیا برآورده نکردن انتظارات والدین نتیجۀ منفی هم دارد؟

بازهم می‌گویم، زنده ماندن یک کودک به سرپرست‌هایش بستگی دارد، بنابراین کودک موظف است هر قانون و استانداردی که سرپرست‌اش وضع می‌کند قبول کند تا توسط او/آن‌ها مورد تایید و علاقه قرار بگیرد. تلاش برای ایستادگی در برابر این مسائل معمولا تحت عنوان سرپیچی و بدبودن شناخته می‌شود و کودک مورد تنبیه قرار می‌گیرد: فعالانه (کتک زدن یا فریادکشیدن) و یا بدون جنبش (صحبت نکردن و ردکردن خواسته‌ها).

کودک با این تفکر رشد می‌کند که شاید واقعا یک بازنده، لکۀ ننگ یا یک فرد بد است. چنین شخصی همیشه با حس شرم و گناهی که گریبان گیرش شده، دست‌وپنجه نرم می‌کند. همچنین این افراد از زمانی که قوانین خاصی برای‌شان وضع شد، دیگر خود واقعی‌شان را گم کرده‌اند. به بیانی دیگر، آن‌ها مجبور شدند تا شخص دیگری باشند

مقالات بیشتر سخنرانی و فن بیان را کلیک کنید

آیا مغز انسان پس از مرگ نیز به فعالیت خود ادامه می دهد؟

بر اساس تحقیقات جدیدی که عصب‌شناسان بر روی ۹ فرد (هنگام مرگ آن‌ها) انجام دادند، اطلاعات غافلگیرکننده‌ای از فعالیت مغزی پس از مرگ به دست آمد. در ادامه همراه ما باشید.

با توجه به این تحقیق، مرگ توسط موجی الکتریکی در مغز انسان به وجود می‌آید که به آن  spreading depression (افسردگی گسترشی) می‌گویند. محققان بر این باورند که spreading depression آخرین فعالیت مغزی پیش از، توقف کامل عملکردهای مغز است.

این یافته‌ها می‌گویند که ممکن است احتمال به کار افتادن دوباره مغز، حدود ۳ تا ۵ دقیقه بعد از ایستادن قلب و یا قطع شدن علایم حیات وجود داشته باشد.

در این تحقیق که روی ۹ نفر انجام شد، گروهی از عصب‌شناسان معتبر از جمله محققان دانشگاه برلین حضور داشتند. لازم است ذکر کنیم که این ۹ نفر دچار آسیب مغزی عظیمی شده بودند و شانسی برای احیای آن‌ها وجود نداشت. با آنالیز و بررسی سیگنال‌های الکتریکی ساطع‌شده از مغز این افراد در حالی که می‎مردند، اطلاعاتی درباره فرآیند مرگ به دست آمد که تا قبل از این سابقه نداشته و می‌تواند دیدگاه‌ها نسبت به برخی موضوعات را تحت تاثیر قرار دهد.

این عصب‌شناسان، الکترودهایی را در مغز افراد قرار دادند و به وسیله آن‌ها متوجه شدند که پس از ایست قلبی، سلول‌ها و نورون‌های مغزی تا مدتی به فعالیت خود ادامه می‌دهند. بنابراین تا قبل از ایجاد spreading depression در مغز، سلول‌ها به درستی کار می‌کنند اما پس از ایجاد این موج، تمام فعالیت‌های مغزی متوقف می‌شوند.

دانشمندان و محققان هنوز به نتیجه‌ای قطعی درباره زمان نهایی مرگ نرسیده‌اند و بحث‌ها در این زمینه ادامه دارد. دکتر «جد هارتینگز» از دانشگاه علوم پزشکی سینسیناتی آمریکا، در مصاحبه‌ای درباره دانش انسان نسبت به مرگ، صحبت کرد. او گفت:

«ما تاکنون روشی برای بررسی و عیب‌یابی مرگ مغزی نداشتیم، و  راهی برای مطمئن شدن از زمان دقیقی که تمام آگاهی انسان از بین می‌رود، در دسترس نیست.»

اما این تحقیق جدید اهمیت فراوانی دارد به این دلیل که مشخص می‌کند مغز انسان تا چه زمانی پس از مرگ قادر به فعالیت است. این یافته‌ها می‌تواند در زمینه اهدای عضو پس از مرگ، باعث بحث‌ها و مشکلات جدیدی شوند.

اکنون می‌دانیم که اگر گردش خون بدن پس از ایست قلب به نحوی بازگردانده شود (تا ۵ دقیقه بعد) ممکن است فرد به زندگی بازگردد و احیا شود.

مقالات روانشناسی را اینجا بخوانید

آشنایی با نحوه معرفی سخنران هنگام نوشتن متن سخنرانی

همیشه اولین‌ها حرف اول را می‌زنند و به این اولین‌ها هستند که موجب شکل‌گیری تصویر ذهنی اطرافیان از ما می‌شوند. اگر سخنرانی را یک دیدار گروهی در نظر بگیریم که خیلی از اوقات برای بسیاری از شرکت‌کنندگان این دیدار، دیدار اول با سخنران است قطعا ملاقات اول مهم‌تر از هر ملاقات دیگر خواهد بود. پیش از شروع سخنرانی اگرچه بخش زیادی از مخاطبان در ارتباط با پیشینه سخنران تحقیق می‌کنند اما تنها این خود سخنران یا مجری سخنرانی است که می‌توانند اولین چشم‌انداز از سخنرانی و سبک سخنرانی یک سخنران را ترسیم کنند. این رو نحوه معرفی سخنران، چه توسط خود سخنران باشد و چه قرار باشد فرد دیگری از سخنران دعوت کند، هنگام نوشتن متن سخنرانی اهمیت می‌یابد.

معرفی سخنران از آن بخش‌های لحظه آخری است که معمولا نادیده گرفته می‌شود. خیلی وقت‌ها برای معرفی سخنران متنی از پیش آماده نمی‌شود و اگر هم متنی وجود داشته باشد حاوی جملات و کلمات تکراری است که در عمل اطلاعاتی به دانسته‌های مخاطب اضافه نمی‌کند. اما بد نیست بدانید که معرفی سخنران به تنهایی یعنی طی کردن یکی از پله‌های دشوار سخنرانی که می‌تواند بار مسئولیت سخنران را حین سخنرانی سبک کند. اصلا به واسطه نحوه معرفی سخنران است که اولین رشته‌های اعتماد نسبت به سخنرانی که اولین بار می‌بینیم شکل می‌گیرد.

چه متن سخنرانی را خودتان تنظیم می‌کنید و خودتان هم ارائه می‌دهد و چه سخنران توسط فرد دیگری به مخاطبان معرفی می‌شود نکاتی که در ادامه می‌خوانید برای پیشبرد سخنرانی ضروری است.

نحوه معرفی سخنران هنگام نوشتن متن سخنرانی

خیلی از اوقات سخنرانی صرفا جلسه معارفه است. مثل معارفه کارمندان در اولین روز ریاست یا معارفه با دانشجویان در اولین روز سال تحصیلی که هر کدام به خودی خود ساختار سخنرانی دارند. اصلا به همین دلیل است که گاهی لازم است سخنران به طراحی سخنرانی برای معرفی خود بپردازد و در اولین دیدار خود با مخاطبان بهترین خاطره را در ذهن آن‌ها ثبت کند.

آن چه از تحلیل فن بیان سخنرانان بزرگی مثل فن بیان آبراهام لینکلن عاید ما می‌شود این است که اکثر آن‌ها از روش‌های نامحسوسی برای معرفی خود و شروع سخنرانی استفاده کرده‌اند. روش‌هایی که در ادامه می‌خوانید برداشتی آزاد از سبک و نحوه معرفی سخنران در سخنرانی‌های بزرگ دنیا است.

برای معرفی خود به سوالات سه‌گانه پاسخ دهید!

وقتی که قرار باشد پیش از شروع سخنرانی، سخنران و سوابق او معرفی شوند اولین هدف تهیه متنی است که مخاطبان از شنیدن آن هیجان‌زده و حتی غافلگیر شوند. بدین منظور قبل از هر چیز باید به سوالات سه‌گانه زیر پاسخ دهید:

1. موضوع سخنرانی چیست؟
2. چرا این موضوع برای مخاطبان حاضر در سخنرانی مهم شده است؟
3. سخنران چه طور استحقاق ارائه این سخنرانی را پیدا کرده است؟

توجه به این سه سوال و پاسخ به آن‌ها هنگام معرفی سخنران انگیزه مخاطبان را برای توجه به سخنرانی بیش‌تر می‌کند.

برای معرفی خود به اندازه کافی تمرین کنید!

همان طور که گفته شد گاهی خود سخنران است که به معرفی سوابق خود می‌پردازد و گاهی هم فرد دیگری وظیفه معرفی سخنران را بر عهده می‌گیرد. هر کدام که باشد فرقی ندارد؛ نحوه معرفی سخنران مهم است و نمی‌توان با این ادعا که “معرفی کردن تمرین نمی‌خواهد” یا “معرفی کردن بخش مهمی نیست و باقی سخنرانی مهم‌تر است” این بخش را نادیده گرفت.

در کنار یک شروع قدرتمند و انگیزشی در سخنرانی هیچ چیز به اندازه یک معرفی مختصر اما جامع و آگاهی‌بخش نمی‌تواند مسیر یک سخنرانی را تغییر دهد. سر سری عبور کردن از این بخش و دست کم گرفتن آن اعتبار سخنران را تضعیف می‌کند.

برای معرفی خود، ترجیحا به حفظیاتتان تکیه کنید

هر چند که استفاده استادانه و حرفه‌ای از یادداشت‌ها را در سخنرانی حتی به سخنرانان توصیه می‌کنیم اما اگر برای معرفی خود به حفظیاتتان تکیه کنید خیلی بهتر است. به طور کلی بخش معرفی سخنران بیش‌تر شبیه یک توصیه‌نامه یا تضمین‌نامه برای مخاطبان است. چه بهتر که این توصیه‌نامه را بدون استفاده از کاغذ و یادداشت و با تکیه بر حافظه خودتان ارائه دهید.

در معرفی خود، مثبت‌ و مشتاقانه عمل کنید

رفتار و حالات یک سخنران سرنخی برای مخاطب است تا از همان حالات و رفتار الهام گرفته و مشابه با آن رفتار کند. اگر خود شما به عنوان سخنران نسبت به موضوع مشتاق و مثبت‌اندیش باشید مخاطب هم همین حالت را دنبال می‌کند. کلمات، تُن صدا، نحوه ایستادن، حرکات دست در سخنرانی و تماس چشمی همه و همه باید این اشتیاق را از سخنران به مخاطب منتقل کنند. شما چه طور از مشتاق بودن خود مطمئن می‌شوید؟

برای معرفی سخنران، سخنران را کاملا بشناسید!

گاهی ممکن است شما فقط نقش تهیه‌کننده یک متن سخنرانی را داشته باشید و در این متن بخواهید معرفی‌نامه مختصری از سخنران را بگنجانید. خود شما به عنوان اولین مخاطب باید برای شناخت سخنران در تهیه و نگارش متن سخنرانی مشتاق باشید. اولین قدم پرس‌وجو و سپس جستجو در گوگل برای مشاهده سوابق و پیشینه آن فرد است.

اشتباهات تلفظ را هنگام معرفی سخنران به حداقل برسانید

اگر شما معرف سخنران در یک سخنرانی هستید و قرار است بعد از معرفی وی، او را روی صحنه دعوت کنید بدترین اتفاقی که ممکن است رخ دهد تلفظ اشتباه نام سخنران و عنوان سخنرانی می‌باشد.

در معرفی سخنران دقیق عمل کنید

نوشتن متن سخنرانی برای معرفی سخنران کار دشواری است. در تهیه متن دقت داشته باشید مبادا سخنران مجبور باشد بعد از خوانده شدن سوابق، به اصطلاح اشتباهات بپردازد.

در معرفی خود، عنوان سخنرانی را هرگز تغییر ندهید!

عنوان سخنرانی یکی از مهم‌ترین بخش‌هایی است که قطعا برای تنظیم آن وقت زیادی صرف شده است. بسیاری از سخنرانان روی عناوین سخنرانی و مطرح کردن موضوع آن دقیق و حساس هستند. هر واژه‌ای که در عنوان سخنرانی به کار برده شده حاصل بازی با کلمات می‌باشد و قطعا استراتژی مشخصی پشت آن وجود داشته است. تحت هیچ شرایطی و زمانی که مشغول معرفی خود یا معرفی سخنران هستید عنوان سخنرانی را تغییر ندهید.

هنگام معرفی خود از ذکر جزئیات سخنرانی خودداری کنید!

گاهی بیش از حد پرداختن به موضوع سخنرانی هنگام معارفه باعث می‌شود بخش‌های اصلی سخنرانی مثل قسمت‌های جذاب آن فاش شود و بدین ترتیب جذابیت خود را برای مخاطب از دست دهند. بلافاصله بعد از معرفی خود، می‌توانید به معرفی سرفصل‌ها بپردازید.

در معرفی خود، به ذکر سوابق مرتبط با سخنرانی بپردازید

یکی از اشتباهات رایج در سخنرانی و هنگام معرفی سخنران، پرداختن به ویژگی‌های غالبا بیوگرافیک به عنوان سوابق می‌باشد. اطلاعاتی نظیر سن، محل تحصیل، مدرک تحصیلی و…که به موضوع مورد بحث در سخنرانی ارتباطی ندارد و برای مخاطبان نیز مدرک قابل‌توجهی نیستند.

فرض کنید قرار است اطلاعاتی درباره سوابق خود در سخنرانی با موضوع تحول در کسب وکار ارائه دهید. سوابق کاری مرتبط با موضوع در این سخنرانی می‌تواند اطلاعاتی نظیر سابقه فعالیت شما در یک صنف مشخص، دستاوردهای شما به عنوان نوآوری در کسب وکار و احیانا کتاب‌هایی باشد که در این مدت از شما چاپ شده اند.

مقالات آموزش سخنرانی و فن بیان را کلیک کنید.

۶ گام برای شروع سخنرانی با یخ شکنی مخاطبان

دیدار اول همیشه پرتنش و پراضطراب است. ترس از قضاوت شدن، از آشنایی با گروه جدیدی که هیچ شناختی از روحیات و افکار آن‌ها نداریم، از رویارویی با چالش‌هایی که برای مقابله با آن‌ها آمادگی نداریم و هزار و یک ترس دیگر. اصلا همیشه شروع هر کار دشوار است و پشت سر گذاشتن آن مثل پشت سر گذاشتن سربالایی تندی است که از پی آن سراشیبی شیرینی در انتظار ما است. شروع سخنرانی هم مثل همین سربالایی تندی است که ممکن است هرگز تجربه رویارویی با آن را نداشته‌ایم؛ خصوصا اگر آمادگی قبلی برای رویارویی با چالش‌های آن نداشته باشیم. اگرچه راه قطعی برای حذف کامل این بخش از سخنرانی وجود ندارد اما با یخ شکنی مخاطبان می‌توان تا حد زیادی تنش‌های این مسیر را کاهش داد.

یخ‌ شکنی اصطلاح معروف و نام‌آشنایی برای علاقمندان فن بیان و سخنرانی است و شامل تمام فعالیت‌هایی می‌شود که به کاهش هیجان و تنش‌های شروع سخنرانی کمک می‌کند.

اگرچه قبلا تکنیک‌های یخ شکنی در سخنرانی را در دانشگاه زندگی مورد بررسی قرار داده‌ایم و از این نظر منابع خوبی در سایت موجود است اما این مطلب از منظری دیگر به یخ‌شکنی در ابتدای سخنرانی می‌پردازد. به امید این که شروع سخنرانی هم همانند سایر بخش‌های آن برای سخنرانان فعال در این عرصه دلچسب و هیجان‌انگیز باشد.

۶ گام برای شروع سخنرانی با یخ شکنی مخاطبان

به طور کلی یخ شکنی مخاطبان با سه هدف کلی دنبال می‌شود:

معرفی سخنران توام با صمیمیت بیش‌تر

یخ شکنی خود شما است؛ چیزی درباره خود شما و نه مخاطبان. مطلبی درباره زمینه حرفه‌ای، علایق، زندگی شخصی، تحصیلات و سایر مواردی که برای ایجاد یک گفتگوی دوطرفه به ایجاد صمیمت بیش‌تر کمک می‌کنند.

غلبه بر ترس از صحبت کردن در جمع‌های بزرگ

شکستن یخ دیگران در دورهمی‌ها شاید در ابتدا ساده به نظر برسد؛ اما فرآیند پیچیده‌ای می‌شود وقتی که سخنران درگیر ترس از سخنرانی در جمع‌های کوچک و بزرگ هم باشد.

اگر شما هم به دنبال غلبه بر ترس از سخنرانی هستید یخ شکنی را فراموش نکنید. با این ترفند به جای ام، اهوم و حرف‌های بی‌معنی پرتکراری که مابین کلمات به کار می‌برید به مخاطبان خود نزدیک‌تر خواهید شد.

تعیین نقاط ضعف و قوت سخنران در طول سخنرانی

با استفاده از یخ شکنی مخاطبان در طول سخنرانی بسیاری از نقاط منفی و مثبت در فن بیان سخنران هویدا می‌شود. در واقع با این ترفند سخنران سطح خود را بهتر می‌شناسد و تلاش می‌کند از این مرحله پیشرفت کند.

شروع یخ شکنی مخاطبان با تکنیک‌های ساده

در مرحله‌ی یخ شکنی هیچ کسی از شما انتظار ندارد نظیر یک سخنران حرفه‌ای به نطق جدی، رسمی و از پیش برنامه‌ریزی شده‌ای بپردازید که بدون کم و کسر باشد. در مقابل یخ شکنی یک گفتگوی صمیمی و گرم دوطرفه است که اگر سخنران حواس‌جمع باشد می‌تواند ادامه روند سخنرانی را ساده‌تر کند.

زمانبندی در یخ شکنی

زمانبندی در سخنرانی اهمیت زیادی دارد و یخ شکنی به تبع آن از قوانین خاصی تبعیت می‌کند که زمانبندی بخشی از آن است. زمان استاندارد برای یخ شکنی مخاطبان حدود ۶ دقیقه است. شاید به نظر این زمان طولانی باشد و تصور کنید مطلب کافی برای پر کردن این زمان ندارید؛ اما به مرور زمان و همین که در یخ شکنی مخاطبان خود مهارت پیدا کنید وقت کم می‌آورید و آرزو می‌کنید بیش از این زمان در اختیار داشتید!

استفاده/ عدم استفاده از یادداشت در یخ شکنی

در طول یخ شکنی هم نظیر استفاده حرفه‌ای از یادداشت‌ها در طول سخنرانی، می‌توان به یادداشت‌ها تکیه کرد. در واقع هیچ قانونی برای استفاده یا عدم استفاده از یادداشت‌هایی که برای به خاطر سپردن مطالب به شما کمک می‌کنند وجود ندارد.

انتظار چرچیل بودن در یخ شکنی نداشته باشید!

قبلا در تحلیل فن بیان وینستون چرچیل به نکات ریز و جالبی اشاره کردیم که بعد از مطالعه آن حتما متوجه شدید چرا چرچیل تا این حد در سخنوری معروف شده است. اما شما به عنوان یک سخنران مبتدی، نیمه‌حرفه‌ای و حتی حرفه‌ای نباید انتظار چرچیل بودن را در یخ شکنی از خودتان داشته باشید. خصوصا که یخ شکنی فرآیند اولیه سخنرانی است و قرار نیست در این مرحله خیلی سیاستمدار باشید و با برنامه حرکت کنید.

تنظیم بلندی صدا در یخ شکنی

یکی از آثار استرس و هیجان زیاد سخنران من من کردن و بالا و پایین آوردن صدا به صورت ناگهانی در طول سخنرانی است. اگرچه در آموزش تنظیم صدا در سخنرانی تاکید کرده‌ایم که تغییر بلندی صدا یکی از ملزومات سخنرانی است اما در یخ شکنی به ریتم متعادل و ثابتی نیاز داریم که خیلی بالا و پایین نشود.

شروع یخ شکنی با شوخ‌طبعی

اگر فرد شوخ طبعی هستید و یا در این زمینه برای برقراری ارتباط با افراد مهارت کافی دارید یخ شکنی مخاطبان را از همین مسیر شروع کنید. یکی از راه‌های کاهش تنش‌های ناشی از استرس در شروع سخنرانی همین شوخ‌طبعی است که اگر روی آن تمرکز کنید بسیاری از موانع موجود را از خاطر می‌برید. شاید یک تکنیک هوشمندانه شروع سخنرانی با یک شوخی خودخواهانه باشد که حتی می‌‌تواند با ستایش خودتان همراه باشد. شاید در ابتدا کسی با شوخی‌های شما همراهی نکند؛ اما ناامید نشوید!

خودداری از عذرخواهی از مخاطبان

یخ شکنی در ابتدای سخنرانی قرار دارد و طبیعی است اگر در رویارویی با یک جمع متفاوتی که با آن‌ها غریبه هستیم دچار گرفتگی زبان، لکنت و حتی من من کردن شویم. در چنین مواقعی سخنران ناخودآگاه بعد از خطاهای اتفاقی خود از مخاطبان عذرخواهی می‌کند؛ اما باید بدانید که عذرخواهی در سخنرانی معمولا کاربردی جز پررنگ کردن اشتباهات یا نقاط ضعف ندارد. مهم‌تر این که بسیاری از سخرانان متوجه خیلی از خطاهای سخنران در طول سخنرانی نمی‌شوند.

مقالات آموزش سخنرانی را کلیک کنید.

زندگی در زمان حال. در حال زندگی کنیم

در روزهای پایانی سال ۲۰۱۷، من یک پرواز ۱۳ ساعته به شیلی داشتم و قصدم این بود که در سال جدید، در ارتفاعات پاتاگونیا به کوهپیمایی بپردازم. زمانی که به مقصد رسیدم، فهمیدم باید کاری کنم تا بتوانم خودم را با ۵ ساعت تفاوت زمانی که بین کالیفرنیا و شیلی بود وفق دهم.

من می خواستم تعطیلات فعال و پرکاری داشته باشم. بنابراین ساعت ۳ صبح کاملا بیدار بودم، چرا که جت لگ (اختلال ساعت داخلی بدن) در برنامه من جایی نداشت!

افراد راه حل های زیادی را برای مقابله با تاثیرات پروازهای طولانی مدت و تفاوت زمان محلی پیشنهاد می کنند. من معتقد هستم شما فقط باید دو کار ساده انجام دهید.

اول، در زمان پرواز به میزان مناسبی آب بنوشید تا آب بدنتان تامین شود. دوم، وقتی هواپیما فرود می آید به سرعت تلاش کنید خودتان را با زمان محلی وفق دهید.

لحظه ای که زمان در کشور خانه خود را محاسبه می کنید، خود را به دردسر انداخته اید. اگر وقتی به مقصد می رسید هوا روشن است، حتی در صورتی که بدنتان به شما می گوید نیاز به استراحت دارید، بیدار مانده و بیرون بروید.

تمرکز بر روی اینکه الان کجا هستید و زندگی در زمان حال، به جای تمرکز بر جایی که از آن آمده اید می تواند در کسب و کار هم صدق کند. اغلب اوقات، کمپانی ها به دلیل اینکه به جای نوآوری برای آینده در موفقیت های گذشته خود سیر می کنند، شکست می خورند. همه ما گاهی اوقات از امروز خود غافل شده و در مشکلات دیروزی غرق می شویم.

مشاهده مقاله  «به اندازه کافی خوب نیستم» 10 راه موثر برای رهایی از این تفکر

اگر تمرکز بر روی زمان حال می تواند به شما کمک کند خود را با زمان محلی وفق دهید، حتما می تواند به کسب و کارتان نیز کمک کند. اینجا چهار روش برای زندگی در زمان حال معرفی کرده ایم.

1. برای زندگی در زمان حال روز خود را با ورزش شروع کنید

هر روز صبح، من ساعت ۵:۳۰ بیدار می شوم و با سگ هایم به پیاده روی می روم. پیش از آنکه خانه را برای پیاده روی ترک کنم، ایمیل هایم را چک می کنم تا ببینم آیا در شب گذشته اتفاق خاصی افتاده است یا خیر. همچنین تقویم را نیز چک می کنم تا ببینم دقیقا امروز چه روزی است.

وقتی از بیرون رفتن لذت می برم، در هوای تازه نفس می کشم و سعی می کنم کاملا در لحظه زندگی کنم. وقتی شروع به کار می کنم، سرحال و متمرکز هستم و کاملا برای یک روز تازه آمادگی دارم.

2. ابتدا کارهای چالش برانگیزتر را انجام دهید

در روز سال نو، من در ارتفاعات پاتاگونیا به کوه نوردی پرداختم. ۱۳٫۸ مایل سخره نوردی سخت و سنگین، یکی از سخت ترین کارهایی بود که من تا به حال انجام داده بودم. پس از آن، هر چالشی که در سال ۲۰۱۸ با آن رو به رو شوم ساده تر به نظرم خواهد رسید.

حالا من هر روز ابتدا به سخت ترین و چالش برانگیزترین کارم می پردازم. پس از اینکه سخت ترین کارم را انجام می دهم، ذهنم برای تمرکز روی چیزهای دیگر خالی می شود.

3. از پشت میزتان بلند شوید

مردم اغلب پشت میز نشستن را با متمرکز بودن قاطی می کنند. اما جالب است بدانید که نشستن در یک جای ثابت برای ساعات طولانی همیشه باعث حواس پرتی و عدم تمرکز می شود. تغییر محیط کار برای متمرکز بودن عالی است.

مشاهده مقاله  شرم: ناکارآمدترین احساس در انسان‌ها

من به تماس های تلفنی به چشم فرصتی عالی برای بیرون رفتن از دفتر نگاه می کنم. راه رفتن و حرف زدن از طرفی به من برای تمرکز بر روی مکالماتم کمک میکند و از طرف دیگر من را از کامپیوتر و ایمیل ها، پیام ها و خبرهای شبکه های اجتماعی دور نگه می دارد.

4. در قرارهای ملاقات، دستگاه های الکترونیکی را از خود دور کنید

پس از آنکه پروفسور سوزان دینارسکی، استاد دانشگاه میشیگان مقاله ای را مطالعه کرد که در آن اثبات شده بود دانشجویانی که در کلاس درس از لپتاپ استفاده می کنند، کمتر از دانشجویانی که از مداد و کاغذ استفاده می کنند درس را متوجه می شوند، مجددا استفاده از دستگاه های الکترونیکی را در کلاس های درسی خود ممنوع کرد.

ملاقات‌های کاری معمولاً نسبت به کلاس‌های درسی، نیاز به تمرکز و همکاری بیشتری دارد. اما نه وقتی که دستگاه‌های الکترونیکی تمرکز اعضا را به هم می‌ریزد. وقتی همه افراد لپ‌تاپ، تبلت و موبایل‌های خود را کنار بگذارند، قرارهای ملاقات شما متمرکزتر و پربارتر خواهند شد.

تمرکز و زندگی در زمان حال به‌منظور مقابله با جت لگ، به شما کمک می‌کند بیشتر از تعطیلاتی که به‌دقت برای آن برنامه‌ریزی کرده‌اید لذت ببرید. اگر همین کار را در شغل خود نیز انجام دهید، می‌توانید مؤثرتر بوده و در کسب‌وکار خود درآمد بیشتری داشته باشید.

آیا شما در زمان حال زندگی می کنید.

برای مقالات مهارتهای زندگی کلیک کنید.

آیا احساس تنهایی می کنید؟

سال­ها پیش، وقتی نوجوان بودم، یکی از بزرگ‌ترها تعریف می­کرد خوابی دیده ­است. او گفت: «خواب دیدم شکاف خیلی بزرگی در دل زمین ایجاد شده. شکافی آنقدر عمیق که هرچه نگاه می­کردی، نمی­توانستی انتهایش را ببینی. دو طرف آن را صخره­های صاف و لغزنده پوشانده بود. تنها بودم و احساس تنهایی میکردم؛ روی لبة یکی از این صخره ­ها ایستاده بودم و به آن طرف دره می­ نگریستم.

آنجا مردمی را دیدم که در حال گفت‌وگو و خنده بودند. به نظر می ­رسید اوقات خوشی دارند. احساس تنهایی و درماندگی کردم و حس کردم هیچ راهی برای رفتن به آن طرف دره وجود ندارد.

در طول تمام زندگی‌­ام همواره این صحنه مقابل چشمانم قرار داشته. بسیار اتفاق افتاده که احساس کرده ‌ام در طرف دیگر دره، دارم به مردمی شاد و خندان می ­نگرم بدون اینکه راهی به سمت آن‌ها وجود داشته باشد. این صحنه، روشن‌ترین تعریف من از تنهایی است. سال­ها درس و تحقیق در زمینه سلامت روان تاکنون این را به من ثابت کرده است که «تنهایی» یک فاکتور کلیدی در انواع اختلافات روانی است.

به علاوه دریافته­ام که مساله تنهایی چه در کشور خودمان و چه در جهانی که در آن زندگی می­کنیم به پدیده­ای فراگیر تبدیل شده است. ارزش رابطۀ پر معنای بین فردی به شدت کاهش یافته و سرعت مرگ‌بار جامعه مدرن و تلاش برای موفقیت مالی فقط به خاطر «عقب نماندن از قافله» اهمیت حضور افراد خوبی را که همراه در زندگی حامی­مان بوده اند، تحت­ الشعاع قرار داده است.

مشاهده مقاله  5 راه برای برخورد موثر با افراد سرسخت

اکثرمان یا ارتباط خیلی کمی با اعضای خانواده و همسایگان‌مان داریم و یا اصلا با آن‌ها در ارتباط نیستیم. بعضی اظهار می‌دارند: «ما فراموش کرده­ایم چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنیم. شاید هم هیچ‌وقت این را به ما نیاموخته ­اند».

تنهایی چیست؟

تعریف ­های زیادی برای تنهایی وجود دارد. این تعریف­ها بیشتر احساساتی مثل یاس، پوچی، ناامیدی و هوس را شامل می­شوند.

کدام یک از عبارات زیر بهتر می­ تواند تنهایی شما را توصیف کند؟

• احساس می­ کنید هیچ گونه پیوندی با دیگران و افراد دور و برتان ندارید.
• احساس می­ کنید ارتباط‌تان با دیگران قطع شده و هیچ پل ارتباطی بین‌تان وجود ندارد.
• از اینکه کسی نیست تا با شما باشد، ناراحت هستید.
• زمانی که تنها هستید، احساس راحتی ندارید.
• حس می­ کنید کسی در زندگی‌تان نیست که نگران‌تان باشد.
• دوست و هم ­صحبتی ندارید.
• کسی نیست که بخواهد با شما بماند.
• احساس می ­کنید دیگران شما را به حال خود رها کرده­اند.
• برقراری ارتباط با دیگران، چه ارتباط فیزیکی و چه ارتباط احساسی برای‌تان دشوار است.
• احسای خستگی و درماندگی می­کنید.
• تنها هستید ولی نمی­ توانید از تنهایی­تان لذت ببرید.

و ممکن است که شما تعریف خودتان را از تنهایی داشته باشید.

چه می­شد اگر تنها نبودید؟

ایجاد تغییر در هر موقعیت و شرایط بغرنجی نیازمند «تصویرسازی» است. تصور کنید زندگی­تان چگونه خواهد بود اگر فلان چیز را تغییر دهید. مثلاً خانمی که از تنهایی و ناتوانی در ارتباط با دیگران رنج می­برد، می­گفت: «اگرچند دوست پیدا می­کردم، به آن­ها زنگ می‌زدم، با هم چت می­ کردیم، می­توانستم به آن­ها بگویم واقعاً نسبت به بیماری­ام چه احساسی دارم. از هیجان ایجاد یک عادت جدید برایشان می­گفتم و از اینکه چطور از خانواده­ام جداشده‌ام. آن­ها می­توانستند به من سربزنند، از احوالم جویا شوند یا حتی گاه­گاهی باهم بیرون می­رفتیم». اگر شما احساس تنهایی نمی­کنید، به این معنی است که بین بودن با دیگران و تنهایی در تعادل هستید و قلباً باور دارید دیگران شما را دوست دارند و مراقب‌تان هستند. این باور به قدری عمیق است که حتی زمانی که کسی دور و برتان نیست، احساس می­کنید با آن‌ها در پیوند هستید، حضورشان را حس می­کنید و از تنهایی‌تان نهایت لذت را می­برید. دوستان واقعی، خانواده­ای گرم و صمیمی و داشتن حس امنیت از اینکه می­دانید هرگاه به آن­ها نیاز دارید کنارتان هستند.

با ما همراه باشید با مطالب آموزش سخنرانی

راه خود را در زندگی پیدا کنید

در زندگی همه باید سعی کنند راه خود را بیابند. بعضی اوقات افراد فکر می‌کنند که در راه درستی قرار نگرفته‌اند اما برخی دیگر، چنین تفکری ندارند. این افراد همچنین در یافتن راه خود در زندگی به مشکل برمی‌خورند.

ممکن است شما هم ندانید با زندگی خود چه کار کنید. در این موقعیت باید چه کاری انجام دهید؟ نگاه کنید که در طول یک سال آینده چه کاری از دست شما ساخته است و چه قدم‌هایی در جهت‌های مختلف برمی‌دارید.

سعی کنید روزهای خود را بدون هدف سپری نکنید. حتی نوشتن ایده‌ها و آرزوها و فکر کردن به آن‌ها، بهتر از این است که هیچ کاری برای دست یافتن به آن انجام ندهید. تلاش شما هر چند کم باشد، ممکن است فرصت‌های بزرگی در مسیر زندگی ایجاد کند. اگر می‌خواهید دوی ماراتون را شروع کنید، راهی بسیار طولانی در پیش دارید و بهتر است همین الان بلند شوید و حرکت را به سمت یافتن راه خود در زندگی به تدریج شروع کنید.

خود را بشناسید

قبل از این که بتوانید راه خود را در زندگی پیدا کنید، باید بدانید که در چه شرایطی قرار دارید. آگاهی از موقعیت فعلی، برای تشخیص راه بسیار مهم است. شما باید واضح‌ترین تصویر ممکن است زندگی واقعی خود را ترسیم کنید.

راه‌های مختلف را امتحان کنید

جسور باشید و برای تغییر تلاش کنید. نمی‌گوییم که خود را موظف به انجام کاری بزرگ کنید. نه، فقط لازم است با امتحان کردن کارهای کوچک و برداشتن قدم‌های معمولی، راه خود را بیابید. راه‌های مختلف را امتحان کنید، اگر از آن راه خوشتان نیامد و حس کردید که برای شما مناسب نیست، همیشه می‌توانید یک راه دیگر را امتحان کنید. تا زمانی که بالاخره به آنچه دوست دارید و شما را راضی می‌کند، برسید.

مشاهده مقاله  انعطاف پذیری شغلی و اهمیت آن. شغل انعطاف پذیر چه ویژگی هایی دارد؟

 

بهانه آوردن ممنوع

خیلی آسان است که بگویید به دنبال هدفی می‌روید و برای آن تلاش می‌کنید اما در حقیقت، عمل کردن سخت‌تر است و بسیاری از افراد، فقط در مرحله سخن گفتن باقی می‌مانند.

صبر کردن جایز نیست. شما باید برای رسیدن به هدفتان تلاش کنید، مهم نیست که این تلاش کم باشد. زیرا شما کاری انجام می‌دهید و از افرادی که هیچ تلاشی نکرده‌اند، جلوتر هستید.

خود را بپذیرید

ایده آل‌ها و لذت‌های زندگی خود را دریابید. سعی کنید چیزی که شما را خوش‌حال می‌کند را سرکوب نکنید. قطعا می‌توانید با کمی تلاش به بهترین نسخه از شخصیت خودتان تبدیل شوید. بنابراین وقت و انرژی خود را برای تبدیل شدن به چیزی که واقعاً نیستید، هدر ندهید.

هر انسان، منحصر به فرد و قدرتمند است و باید بتواند کنترل سرنوشت و راه زندگی خود را به دست بگیرد. شک و تردید نسبت به خود را کنار بگذارید و تصمیمی جدی برای تغییر شرایط بگیرید.

شاید نیاز باشد تعریف تازه‌ای از موفقیت ارائه کنید

با مقالات روانشناسی با ما همراه باشید.

۱۰ جمله ای که هرگز یک گوینده هوشمند به زبان نمی آورد!

 به اشتراک بگذارید

اگر تجربه حضور در جمع بزرگی را خصوصا زمانی که یک گوینده با تجربه و حرفه ای مشغول حرف زدن باشد را دارید حتما به خوبی طعم لذتی را که در آن لحظه به هر کسی دست می دهد را چشیده اید. فقط یک سخنران یا گوینده حرفه ای است که می تواند شنونده را سفت و محکم روی صندلی های نگه دارد یا باعث شود از جایی که هست تا زمانی که سخنرانی تمام نشده جُم نخورد! تنها این سخنرانان هستند که می توانند بدون این که مخاطب احساس خستگی کند او را پرورش دهند، آگاه کنند و باعث رشد او در همان فاصله کوتاه بدون اندک زحمتی شوند. با این حال گوینده هوشمند بودن به این سبک، بایدها و نبایدهای خاص خود را دارد!

اگرچه می توان با استفاده از جملات هیپنوتیزم کننده سخنرانی جذابی را به مخاطبان هدیه داد یا هفت خوانی را برای درگیر کردن مخاطب به وسیله جملات متنوع و زبان بدن از سر گذراند اما گاهی در سخنرانی جملاتی هستند که نباید گفته شوند و مواقعی هستند که باید از شکل گیری آن ها به واسطه پرهیز از این جملات جلوگیری کرد.

هر چند که هر سخنران یا گوینده ای اصول خاصی را برای نمایش هوشمندی خود حین سخنرانی دارد بد نیست این بار به ۱۰ جمله ای که در دانشگاه زندگی پیش روی شما قرار دارد توجه کنید. این جملات هرگز به زبان یک گوینده هوشمند جاری نمی شوند!

جملاتی که گوینده هوشمند هرگز به زبان نمی آورد

گاهی سخنرانی به واسطه جملاتی که نمی گوییم پیروزمندانه تر خاتمه می یابد! چه جملاتی تا کنون به کارگیری آن ها در سخنرانی شما ممنوع بوده است؟ اصلا جملات ممنوعه هم در متون سخنرانی شما به صورت ثابت در نظر گرفته می شود و چنین لیستی وجود دارد؟

از همین حالا لیست ده گانه زیر را ترتیب دهید و حواستان باشد هرگز این ده جمله را به کار نبرید:

مشاهده مقاله  نکاتی که انتخاب موضوع برای سخنرانی را ساده‌تر می‌کند

هرگز نگویید “صدای من را می شنوید؟”

برای شروع سخنرانی تکنیک های بی شمار خوبی وجود دارد که می توان از آن ها بهره گرفت؛ حتی وقتی که قرار است میکروفون را تست کنیم و بلند داد بزنیم: صدای من را دارید؟ می توانید صدایم را بشنوید؟

این جمله یکی از ضعیف ترین جملاتی است که یک سخنران می تواند برای شروع سخنرانی خود از آن استفاده کند. فکر می کنید اصلا شنونده ای هم وجود دارد که این جمله را از زبان سخنرانان نشنیده باشد؟ به نظرتان این دسته از عبارات بیش از حد کلیشه ای نشدند؟ وقت آن نرسیده است از این جملات پوسیده کمتر استفاده نماییم؟

راهکارهای به درد بخورد: این که بخواهیم از کیفیت و وضوح صدای خود مطمئن شویم بخش جدانشدنی از کار است. به همین دلیل توصیه می کنیم حتما با تیم تدارکات در تعامل باشید و از قبل میکروفون تست شود که هرگز نیازی به گفتن این جمله توسط یک گوینده هوشمند نباشد!

هرگز نگویید: “گوشی و لپ تاپتان را خاموش کنید!”

این جمله را همه ما سرکلاس و در حضور اساتید و معلمان شنیده ایم؛ اما اگر قرار باشد همین جمله تکراری را در محافل عمومی و سخنرانی ها هم بشنویم چه طور؟ احتمالا خیلی از ما به شنیدن آن عادت ندارین و حتی ممکن است بابت آن کمی خشمگین و بی میل شویم. به علاوه این روزها لپ تاپ و موبایل از ابزارهای نوت برداری، ضبط صدا و فیلمبرداری هستند و هر کسی ممکن است بدان هر لحظه نیاز پیدا کند.

جایگزین به درد بخورد: توصیه ما در این موارد استفاده از این جمله است: “لطفا گوشی های خود را روی حالت بی صدا قرار دهید”.

هرگز نگویید: “امروز سرحال نیستیم!”

برای مخاطبانی که مدت ها چشم به راه شما و چشم انتظار شنیدن حرف هایتان بودند، شنیدن این جمله مساوی است با بهانه تراشی یا توجیه عدم آمادگی کافی شما برای سخنرانی کردن. برای مخاطبان هر مشکلی اعم از عدم آمادگی شما یا پرواززدگی، صرفا مشکل شما است؛ و لاغیر!

مشاهده مقاله  خلاقیت بی‌نظمی به دنبال دارد

جایگزین به درد بخور: در چنین مواقعی بهتر است به عنوان گوینده هوشمند هیچ چیزی نگویید. قبل از سخنرانی قهوه بخورید، چرت کوتاهی داشته باشید و هیجان خود را بالا ببرید. ضمنا خود را از استرس سخنرانی و دلشوره ها دور نگه دارید.

هرگز نگویید: “بحث ما خیلی طول نمی کشد!”

هر چند که گفتن این جمله از نظر خودتان و افراد حرفه ای نظیر خود شما ممکن است به منزله وقت شناسی و احترام به وقت مخاطبان باشد اما متاسفانه یا خوشبختانه شنوندگان از شنیدن این جمله سیگنال خوبی دریافت نمی کنند. در واقع در اغلب موارد با این جمله عدم تمایل، عدم آمادگی یا کمبود وقت خود را اثبات کرده ایم!

جایگزین به درد بخور: به جای این جمله با نهایت انرژی بگویید: وقتی که امروز این سالن را ترک می کنید، اطلاعات جامعی به دست آورده اید. به جز اثبات این که شما اعتماد به نفس کافی را دارید باید به مخاطبان خود به نحوی نشان دهید قرار است از این سخنرانی مطالب و اطلاعات خوبی عایدشان شود.

هرگز نگویید: “طرفدار فلان رنگ، فلان تیم و …هستم!”

طرفداری از تیم، رنگ، دین، مذهب یا حزب سیاسی در سخنرانی های عمومی که صرفا هدف تبادل اطلاعات است توصیه نمی شود.

راهکارهای جایگزین به درد بخور: اگر به دنبال راهی برای ایجاد سخنرانی انگیزشی و برقراری ارتباط با مخاطبان هستید از خاطرات خود تعریف کنید و به حاشیه نروید.

هرگز نگویید: “نیازی به نوت برداری نیست؛ اسلایدها قابل دریافت اند!”

هر چه قدر هم که اسلایدهای آموزشی شما کامل باشد باز هم برخی از مخاطبان نیاز دارند بنویسند تا مطالب در ذهنشان تثبیت شود. بنابراین به عنوان گوینده هوشمند در نوت برداری افراد دخالت نکنید.

جایگزین به درد بخور: به جای این جمله بگویید: اسلایدها بعد از سخنرانی به صورت آنلاین قابل دانلود هستند” با این جمله دو گزینه را مقابل مخاطب قرار داده اید تا خودش راه دلخواهش را برگزیند.

مشاهده مقاله  به سبک چرچیل حرف بزنید، با اسلوب لینکلن بایستید!

هرگز نگویید: “می خواهم یک داستان جالب تعریف کنم…”

اعلام کردن هر کاری که قرار است در سخنرانی انجام دهید هدر دادن واژگان و وقت دیگران است. به علاوه گفتن این جمله آن چنان مخاطب را برای شنیدن داستان سرایی شما به وجد نخواهد آورد.

راهکار به درد بخور: در عوض داستان را بی مقدمه تعریف کنید.

هرگز نگویید: جواب ….است!”

برای فهم بهتر مخاطبان یک شانس دوباره به آن ها بدهید و همزمان با جواب دادن سوال را نیز مطرح کنید. معمولا اولین باری که سوال مطرح می شود خیلی ها متوجه جزئیات آن نمی شوند.

راهکار به درد بخور: در صورت سوال پرسیدن مخاطب بگویید: “سوال شما ….است؛ و جواب من… می باشد؛ آیا سوال شما همین بود؟

هرگز نگویید: “باید قبلا که به این موضوع پرداختم بهتر گوش می دادید!”

بیان کردن این جمله برابر است با دزدیدن حس مثبت امیدواری و شوق مخاطب نسبت به گفته های شما؛ به اضافه این که ممکن است مخاطب ما با شنیدن این جمله کمی در جمع خجالت زده شود. گفتن این جمله در جواب سوالات دیگران معمولا حالات دفاعی یا دلزدگی شنونده را به دنبال دارد.

راهکار به درد بخور: به جای جمله های اضافی با کمال میل بگویید: خوشحال می شوم که دوباره این مسئله را باز می کنم؛ شاید باید مفصل تر در این باره حرف می زدم.

هرگز نگویید: “می خواهیم یکی یکی اسلایدها را با هم بخوانیم!”

با این جمله رسما اعلام کرده اید که قرار است روخوانی کنید و هیچ چیز از شما مستقیما به مخاطب تزریق نخواهد شد!

آموزش سخنرانی و فن بیان را اینجا بخوانید.